Het waren maar drie dagen maar het leek veel langer, de Continental Meeting van 4 tot 7 september 2025. Zo veel indrukken, gesprekken, inleidingen, vieringen op een plek in Europa waar West en Oost en Noord en Zuid elkaar raken. We verbleven in het katholieke vormingscentrum Sodalitas in Tainach, vlak bij de grens tussen Oostenrijk en Slovenië. Het centrum richt zich op de dialoog tussen de Sloveenstalige minderheid en de Duitstalige meerderheid in Karinthië. Vandaar dat de Oostenrijkse voorbereidingsgroep gekozen had voor het thema ‘Come-Unity. Living together in Diversity’. 

De vieringen van de Iona Community bevatten hemelse teksten en gezangen. Dit spreekt mensen aan: met beide voeten op de grond en met ankers in het dagelijks leven.

Pelgrimage

Ruim veertig leden, associates en vrienden van Iona uit zes landen inclusief ‘het eiland’ hadden de lange reis naar Karinthië op zich genomen. De helft was al een dag eerder gearriveerd voor een pelgrimage in de bergen langs een deel van de ‘Weg van het Boek’. ‘Het boek’ zijn Duitstalige Lutherbijbels die in de tijd van de contrareformatie in het Habsburgse Oostenrijk verboden waren maar door handelaren vanuit Beieren dwars door Oostenrijk tot naar de havenstad Triest (nu Italië) gesmokkeld werden. Het bezit van een Duitse bijbel betekende de keuze tussen bekeren tot het katholieke geloof of emigreren. Pas in 1781 kregen protestanten, orthodoxen en joden godsdienstvrijheid onder de verlichte keizer Jozef II. Over diversiteit gesproken.

Vormingshuis Sodalitas

Donderdagmiddag begon het gezamenlijke programma in het vormingscentrum in Tainach. Wat direct opviel waren de tweetalige (Sloveens-Duitse) opschriften in het hele gebouw. Ook onze ontmoeting was enigszins tweetalig maar dan wel Engels-Duits. Het avondgebed vond plaats in de kapel die in mijn beleving hart en ziel van het centrum is. Ik was overweldigd door de haast hemelse schoonheid van deze ruimte, de grote mozaïek-iconen, de zachte natuurlijke kleuren van de steentjes, het stralende goud, alles bij elkaar een prachtige harmonie van oosters-orthodoxe, rooms-katholieke en hedendaagse kunst. Later kregen we een diepzinnige uitleg over het mozaïek van het bezoek van de drie engelen bij Abraham en Sara dat tegelijk de triniteit verbeeldt en naar het mysterie van de eucharistie verwijst. Een ander mozaïek beeldt twee heiligen van de oosterse kerk af naast de heilige Benedictus en paus Johannes Paulus II van de westerse kerk, geïnspireerd door een uitspraak van diezelfde paus “Europa moet met twee longen ademen”. Lang genoeg heeft de kerk (en samenleving) in West Europa zich superieur gevoeld aan het oosten. 

Sloveense minderheid

Op vrijdag ochtend ontmoetten we twee leiders van de Sloveenstalige bevolkingsgroep. Joze Kopeinig, al 58 jaar lang priester, is de leider van het vormingscentrum. Hij heeft zich zijn leven lang ingezet voor de erkenning van de Sloveense minderheid in Karinthië in kerk en maatschappij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog toen Oostenrijk bij Nazi Duitsland ingelijfd was, werden de Slovenen bruut onderdrukt en hun taal was zelfs verboden in de biechtstoel. Ook daarna zette de germanisering door. Gelukkig groeit onder jongeren de trots op de eigen Sloveense cultuur. Onze tweede gast was een Sloveens advocaat, Rudolf Vuok, die al vele rechtszaken voor de Sloveense zaak gewonnen heeft. Tot aan het Europese Hof zet hij zich in voor de rechten die de Sloveenstaligen op papier hebben maar die niet altijd nageleefd worden, zoals bijv. het recht op tweetalig onderwijs. De staat Slovenië, buurland van Oostenrijk, is inmiddels lid van de EU. Dat betekent dat (Sloveense) Slovenen bij een Oostenrijkse rechtbank Sloveens mogen praten maar niet de Oostenrijkse Slovenen. Nogal bizar. Het was voor ons allemaal een onbekend stukje Europese geschiedenis.

De rest van het verslag, waaronder de woorden van Ruth Harvey over Diversity, Equity & Inclusion (DEI), zijn te lezen in het volledige verslag.

Klik HIER om het volledige verslag de downloaden.